Dziś zajęcia o tworzeniu dobrego opowiadania. Stąd temat: Ciastka i ich wpływ na dzieci.

Właśnie tak! Po pierwsze przeprowadziliśmy eksperyment naukowy. Obiektem badań były… delicje. Mali naukowcy przystąpili do pracy badawczej bardzo chętnie. Kolejne etapy wywoływały wiele emocji. (Pominę tu stwierdzenia o pastwieniu się,  przeżywaniu tortur, znęcaniu się,  gdy nie wolno było dotknąć lub choćby polizać słodkości leżących na serwetkach przed każdym dzieckiem.) Jednak skutek był niesamowity. Odkrycia, że opowiadanie jak delicja, ma być smaczne, składać się z odpowiednich warstw i wzbudzać chęć na jeszcze, uczniowie dokonali samodzielnie. Dzielili się też przeżyciami związanymi z czytaniem. Przypominali utwory, które były pyszne! Wiele z nich pamiętali z lekcji, wiele z własnych lektur. Przygotowali również propozycje tytułów opowiadań, które napiszą i  już nie mogę się ich doczekać, bo tytuły były dość… ekscentryczne( „Mordercza galaretka”, „Krwiożercze sznurówki” i wiele innych, równie zachęcających do lektury.) Zobaczymy, co uda się stworzyć uczniom klasy 3 b. Może jest wśród nich przyszły noblista?  

Katarzyna Werstak
 

Wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie Plastycznym – „EkoMisja w podstawówkach”.

W czasie od października do końca lutego w klasie Ia realizowano ogólnopolski projekt „Ekomisja w podstawówkach”. Jego celem było zwiększanie świadomości ekologicznej, edukacja o tym jak nie marnować żywności oraz jak prowadzić ekologiczny i zdrowy styl życia. W ramach projektu dzieci przygotowały konkursowe prace plastyczne, których tematem przewodnim było pytanie „Jak mogę zmienić swoje nawyki, aby nie marnować żywności?”. Temat prac był także powiązany z opowiadaniem “Czarny banan i latający stół”. W marcu zostały ogłoszone wyniki konkursu. Wyróżnienie otrzymała uczennica Wiktoria Czupuryn.

Gratulacje!!! 

Ewa Kosińska

W dniach 1-2 kwietnia 2022 roku w oleckich  sklepach odbyła się Wielkanocna Zbiórka Żywności. Zebrano 876 kg artykułów spożywczych, które przed świętami trafią do najbardziej potrzebujących mieszkańców Olecka. W akcji charytatywnej nie zabrakło wolontariuszy naszej szkoły, a było ich aż 60. Dziękujemy za zaangażowanie uczniom klas 5a, 7a, 7b, 8a, 8b oraz 8c. Serdeczne podziękowania kierujemy również do rodziców, którzy wspierali nasze działania.

Małgorzata Żabicka-Bojar, Wojciech Jegliński

Razem ze zgłoszeniami otrzymaliśmy od Was 55 prac konkursowych. Celem konkursu było podniesienie świadomości ekologicznej dzieci i młodzieży oraz kształtowanie postaw proekologicznych. Chcieliśmy w ten sposób zwrócić ich uwagę na rolę działań ekologicznych w naszym codziennym życiu, a także jej istotny wpływ na naszą przyszłość i przyszłość kolejnych pokoleń. Z przyjemnością oglądaliśmy kreatywne pomysły uczestników przelane na papier. Po długich naradach jury konkursowe wybrało po trzy zwycięskie prace w czterech kategoriach konkursowych. Oto lista nagrodzonych uczennic z naszej szkoły:
Malwina Szmyt z kl.1,        II miejsce
Lena Szponar z kl. 4,        I miejsce
Martyna Mikielska z kl. 5,  II miejsce
Iwona Baran z kl. 7,          I miejsce

Gratulujemy zespołowi dziewcząt!

Zielone Olecko

Uczniowie klasy 3 b stale chcą więcej wiedzieć. I bardzo dobrze! Codziennie na lekcjach „wychodzimy poza program”, a szczególnie, że w tym roku związane jest to nasze „wychodzenie” z realizacją innowacji pedagogicznej.
Temat: Słowniki! Kiedyś nie było to niczym niezwykłym, ale dziś zapominamy, że istnieją papierowe źródła wiedzy, a korzystanie z nich może być fascynującą przygodą. 
Dzieci dowiedziały się, o co chodzi z tymi słownikami. Jak konstruowane są hasła w słowniku, co to jest żywa pagina,  po co komuś słownik a tergo, jak wyglądają słowniki etymologiczny lub frazeologiczny? Czego szuka się w słowniku idiomów? A w  słownikach obrazkowych? Najwięcej emocji wywołały słowniki Władysława Kopalińskiego. Niezapomniana chwila zajęć była taka, gdy uczniowie cierpliwie czekali na swoją kolej, aby poczytać Słownik mitów i tradycji kultury albo skorzystać ze Słownika przypomnień.  Z zaangażowaniem czytali hasła w Słowniku symboli i w Słowniku eponimów. Wszystkich, jakie poznali, nie sposób tu wymienić. W czasie przerw uczniowie nie chcieli opuszczać klasy!
Zafascynowane postaciami Kopalińskiego i Zamenhoffa tworzyły własne wyrazy i ich definicje. Byli tacy, którzy oprócz własnego alfabetu próbowali też „zrobić” swój język. 
Na koniec, po długich rozmowach i opowieściach, padło pytanie: czy moglibyśmy uczyć się łaciny?
Dla nauczyciela taka chwila jest bezcenna.

Katarzyna Werstak